سخت‌تر از مرگ!!

در تابستان 1368 توفیق همسفری با استاد حق‌شناس به ارض اقدس رضوی (تعبیری که معمولا" ایشان برا ی مشهد به کار می‌بردند) را داشتم. استاد چند روز زودتر از من بازمی‌گشتند. او که کانون عاطفه و محبت بود با این کم‌ترین که هماره میهمان لطف و محبت خاصش بود، قرار گذاشت تاپیش از رفتن، دیدار وداع داشته باشیم و من که به حرم مشرف شده بودم، دیر به سر قرار رسیدم و استاد بزرگوارانه مدتی در سالن هتل منتظر ماند و آنگاه که از دیدار مأیوس گشت و باید برای رسیدن به پرواز حرکت می‌کرد. یادداشت محبت‌آمیزی را نزد دفتر هتل گذارد، هرچند در آخرین لحظه، توفیق دیدار را یافتم اما آن مکتوب شیرین برایم به یادگار ماند. مکتوبی که این روزها مضمون آن را بارها نجوا می‌کنم:

بسمه‌تعالی شانه

«یقولون ان الموت صعب و انما مفارقة الاحباب والله اصعب» (می‌گویند مرگ سخت است اما به خدا قسم جدایی دوستان سخت‌تر است). 

و قال الحسن (ع): «ابکی لخصلتین فراق الاحبة و هول المطلع» (امام حسن فرمود: برای دو چیز می‌گریم؛ دوری از دوستان و لحظه جان دادن).

قرار ما با شما ساعت چهار بود ولیکن تا 20 دقیقه به پنج منتظر ماندم.

ملتمس دعا هستم وبه رفقا سلام برسانید.

عبدالکریم

پی نوشت ها ************************************************

پی نوشت 1: خاطره فوق را آیت‌الله سید عباس قائم‌مقامی نقل کرده اند ، چون برای بنده گوارا بود ، بر خود لازم دانستم که شما دوستان را نیز بی بهره نگذارم.

پی نوشت 2: ......واقعا دوری برخی از دوستان از مرگ سخت تر است، حالا اگه بخواهیم ارفاق کنیم مثل عذاب شب اول قبر می مونه!!!

پی نوشت 3: رموز غیب که یزدان به جبرئیل نگفتی               من از گدای در پیر می فروش، شنیدم